Almere 02 November 2002

Open brief van Martine Bakker, kunstenaar te Lelystad, aan beeldhouwer Piet Esser.

Lelystad, 20.10.2002

Betreft: Het beeld van Ir. Lely op de zuil van basalt steen in Lelystad.


Geachte heer Esser,

Helaas heb ik vernomen dat het beeld van Lely van de zuil moet worden verwijderd en dat uw beslissing definitief is.
Mag ik een laatste poging wagen om u toch op andere gedachten te brengen?
Voor alle duidelijkheid, ik ben een traditioneel kunstenaar en schilder portretten, o.a. van alle oud burgemeesters van Flevoland en onlangs nog een portret van onze huidige burgemeester Leeuwe.
Mijn opleiding genoot ik tussen de jaren 1965 – 1970 aan de Minerva te Groningen.

Als oud-vakbondsvrouw van de B.B.K. ben ik mij bewust van de “beeldrechtelijke” eisen die een kunstenaar kan stellen aan plaatsbepaling en of functie van zijn kunstwerk, van dat recht moeten wij helaas vaak gebruik maken omdat kunstbarbaren aan de haal gaan met ons gedachtengoed.

Met u was ik in eerste instantie verbijsterd over de plannen van een stelletje lieden die uw beeld, het bronzen beeld van ir. Corneli Lely, hoog op een zuil boven de bebouwing van Lelystad uit wilden laten steken, een geldverslindend plan…
Ik vond het nog tolerant, dat u meende toch even met die gekte mee te gaan en toestemming gaf voor een half jaar.

Edoch wat schetst mijn verbazing en wel over mijn eigen gevoelens toen Lely daar op die zuil werd geplaats, ik ben razend enthousiast geworden over het resultaat.
Hoe vaak ben ik in het verleden niet langs het beeld van Lely gelopen maar er nooit goed naar gekeken, het was te groot(s) voor het Agoraplein, met het donkere hotel als achtergrond, was het een grauw beeld.

Nu pas zie ik hoe goed het is gemaakt, dat zelfs op 30 meter hoogte de krachtige vorm en structuur van het brons duidelijk zichtbaar is.

Heel stil heb ik aan de voet van die prachtige, voor Lelystad heel toepasselijke, zuil van basalt blokken gestaan en omhoog gekeken en genoten van de wisselende achtergronden, blauw, wit, grijs, waartegen Lely nu is gesitueerd.

Een kippevel sensatie toen ik op de Visarenddreef, het beeld hoog boven het station zag staan, schitterend!

Deze ervaring en wetende dat u als oud mentor van vele kunstenaars open moet staan voor gekke ideen, hebben mij gedwongen deze brief te schrijven, om u te vragen een groot(s) gebaar te maken en op uw beslissing terug wilt komen, voor Lelystad, dat nu eindelijk een smoel heeft, voor Ir. Lely, die de belangstelling krijgt die hem toekomt, voor de kunstenaar die de zuil ontwierp en zag, wat u nu toch ook moet hebben gezien, dat het kan en dat het goed is en tenslotte voor u beiden, collega’s beeldhouwers vormgevers, u krijgt een onsterflijke plaats in de kunsthistorie.

Met welk “recht” wilt u dat tegenhouden, mag ik u in alle gemoede vragen hierover nog even na te denken??

In de hoop op een positieve reactie teken ik met collegiale groet,