Almere 11 November 2001
In Almere is het CBA aktief (Cliënten Beraad Almere). Deze organisatie komt op voor mensen met een uitkering, WAO of problemen op sociaal/financieel gebied dmv een ´ sociaal raadsman ´. Deze persoon luistert in de eerste plaats goed naar de problemen van hun cliënten en probeert daar vervolgens iets aan te doen: helpen met brieven schrijven naar allerlei instanties; of geven mensen advies op het gebied van huursubsidies, woonlastenfonds-mogelijkheden, enz. Maar ook op het gebied van mogelijkheden tot (om)scholing of cursussen om tot werk te komen.

Openbare bijeenkomsten
Iedere maand is er een bijeenkomst (in Het Kardoes) waarbij iedereen kan binnenlopen en zijn of haar problemen kan aankaarten of gezellig even kan bijkletsen of kennismaken met lotgenoten.
Iedere keer is er een ander thema, dus zeer gevarieerde bijeenkomsten en leerzaam! (zie het Groene Weekblad waarin alles staat vermeld)

	Paula Koninga en haar boekje

In november stond de bijeenkomst bijna geheel in het teken van een boekje dat uitgekomen was "Met Minder Meer Waard". Een boekje, geschreven door een vrouw die 10 jaar in de bijstand heeft gezeten, door omstandigheden, en haar ervaringen heeft neergelegd in een handzaam, makkelijk lezend, boekje. Het boekje is geschreven door Paula Koninga en is uitgebracht door het Samenwerkingsverband Mensen Zonder Betaald Werk.

Makkelijk-lezend boekje
Als ik zeg ´makkelijk-lezend boekje´ bedoel ik dat het leest als een novelle, een romannetje.
Er wordt ondanks een moeilijke tijd toch heel positief gedacht over bepaalde zaken: geld, goederen, e.d. want de twee kleine kinderen waren het belangrijkst! Als alleenstaande moeder liep zij tegen onverwachte dingen aan, met name het gevoel ´dat er op haar werd neergekeken´...... Eerst kon er alles financieel, maar na de scheiding ineens kon er bijna niets meer......wel er bij willen werken maar of niet kunnen (door de kleintjes) of er niets aan overhouden. Aan de ene kant verdien je, aan de andere kant krijg je dan geen huursubsidie meer, dat soort zaken. Desondanks begrip ervoor maar duidelijk wordt wel dat er niets uitzonderlijks mocht gebeuren....want dan redt ze het niet.

Het kan tóch
Nu is de situatie totaal anders: Paula heeft een leuke goedbetaalde baan, is weer getrouwd en beseft heel goed dat de aanvullende bijstand haar een basis heeft gegeven, waaruit zij de kinderen genoeg aandacht kon geven. Met parttime weken moest ook een goede opvang geregeld zijn, dus veel geld hield zij er niet aan over maar zij kon zich wel ontplooien, wat belangrijk is om niet geisoleerd te raken. Als zij nu terugkijkt op die 10 jaar bijstand, denkt zij wel eens "Hoe heb ik dat allemaal kunnen klaren, hoe heb ik dat al die jaren gedaan?". Het geeft haar iedere keer weer het gevoel: zie je wel, het kan tóch!

Tekst en foto: Greta Verduin