Mario Kramer: "Now we´re talking"

Almere 20 Augustus 2002
Ze zitten zo´n beetje op de helft van hun monstertocht door de V.S. op hun fietsen. Hoe gaat het met Mario en Liselot uit Almere die 4 juli 2002 vertrokken voor hun fietstocht de Trans-Am-bicycle-trail van de oost- naar de westkust van dat onmetelijke land aan de overzijde van de ´grote plas´. Via Virginia, Kentucky, Illinois en Missouri zitten ze nu in Kansas. Op 22 augustus hopen ze Colorado binnen te rijden. Hun tocht van in totaal 7300 km zit er dan voor de helft op.



	Currentriver in Illinois



	Water en luchtbellen om lek op te sporen

Bandjes plakken
Meestal komen de bikers vroeger in het jaar langs, wordt Mario en Liselot verteld. Ja dat hadden ze al vaker gehoord. De temperaturen zijn dan lager. Mario en Liselot hebben dan ook dagelijks te kampen met temperaturen van over de 35 graden. Met als uitschieter een toptemperatuur van 44 Graden op zondag 4 augustus in Illinois Ze staan dan ook meestal vroeg op en maken hun miles zoveel mogelijk op tijdstippen dat de temperatuur nog enigszins te harden is. Meestal lukt dat niet. Veel pech hebben ze met de lekke banden van Mario en op een bepaald moment blijkt de stuurpen van Liselot gebroken. Het komt altijd weer in orde, maar dat kost wel veel tijd.



	Barber helpt Mario

Now we´re talking; where is your backup?
Om er fris uit te blijven zien laat Mario zich door een heuse barber een knipbeurt geven. Nou ja... een knipbeurt. Voor de coupe ´Mario´ volstaat de tondeuse. Op 11 augustus besluiten ze de verloren tijd in te halen. Op die dag willen ze zo´n 100 miles afleggen. Twee etappes in 1 dag. Dat lukt. Onderweg in een store bij een benzinepomp vraagt de plaatselijke sheriff belangstellend aan Mario waar zijn ´backup´ (vrij vertaald ´de bezemwagen´) is. Op dat moment komt Liselot aanlopen en trots vertelt Mario de sheriff dat zij zijn ´backup´ is. Aan het eind van de dag als het ze gelukt is om Kansas te halen (2 etappes in 1 dag) kan Mario zijn vreugde niet meer op: "Now we´re talking" is zijn stopwoordje geworden, dat hij kort daarvoor gehoord had van twee handelende Amerikanen. Minder leuk is dat Mario van de lange rit last heeft gekregen van blaren. Waar? Op zijn billen natuurlijk. Vooruit Mario nog een keertje dan: "Now we´re talking".

Dierenleven
"Trouwens langs de kant van de weg zie je veel meer beesten. We hebben gordeldieren, wandelende takken, vliegende krekels, zebra-libelles gezien. En we horen steeds de flirting bird, een vogel die zo fluit dat je elke keer opkijkt en denkt dat er een man met ontbloot bovenlijf of mooie vrouw je toefluit…….. Maar er is niets te zien, dus de flirting bird is weer bezig….", schrijft Liselot.



	Reddende Liselot

Iedereen had het over de schildpadden in Virginia, maar ook in Kansas kan Liselot een reddingsaktie volvoeren van een kleine schildpad die het gevaar loopt geplet te worden bij het oversteken.
Dieren spelen soms ook nog een andere rol in het bikers-leven van Mario en Liselot. Op 6 augustus in Illinois in het stadje Arcadia neemt Mario een ´elk-biefstuk´; eland-biefstuk dus. Liselot doet het wat minder exotisch en neemt gewoon een kippetje. De volgende dag hebben ze een interview met Omroep Flevoland, dat een dag daarna in het programma ´Espresso´ is uitgezonden. En ze kwamen in een heuse ´film´ terecht op 9 augustus. Met gillende sirenes zat de sherrif een bankrover achterna. Voor de 4e keer was de bank in het dorpje overvallen. Vlak daarna spreken ze een vrouw die vertelt dat haar man Jessie James heet. Nou dat kan dus niet missen :-), volgens Liselot.

Almere-City Talk
Onlangs hebben we Mario en Liselot weer een berichtje gestuurd. Hij antwoordt al na een paar uur: "Hoi. Inderdaad we zitten overmorgen (22 aug.) op de helft. Nog drie dagen dan zijn we Kansas door. Wij hebben gunstige wind en temperaturen . We hebben mazzel. Ik heb een berichtje op de Talk gezet
groeten Mario en Liselot"
De site voor de avonturen van de twee Almeerders.
Mario en Liselot mailen?

Eerder verschenen:
Mario en Liselot uit Almere fietsen Trans Am-trail (12 juli 2002)
Nog 6100 kilometer te gaan (30 juli 2002)

Tekst: Ruud van den Bosch
Foto´s: Mario en Liselot