Powered by Almere-City.nl

Cox spreekt bij ´De Dames van Almere´

Almere 05 November 2002
Het gaat goed bij de ´De Dames van Almere´! Initiatiefneemster Leny Hartong kan tevreden zijn: de opkomst wordt steeds beter; méér dan 50 mannen en vrouwen per keer en men leert elkaar steeds beter kennen. Dat was uiteindelijk ook de bedoeling van deze maandelijkse bijeenkomsten. Zondag 3 november stond als gastspreker op het programma: Cox Habbema.

    
Cox Habbema en Leny Hartog

Cox privé
Lekker, zo´n mens dat vertelt vanuit haar gevoel. Eerst vertelde Cox over haar privéleven, haar jeugd, haar drijfveren maar ook: haar gedrevenheid en enthousiasme. Eigenlijk, zo vertelde zij, is ze zeer verlegen, vandaar dat zij erover dacht naar het toneel te gaan, een uitdaging aangaan. In bussen valt zij nog steeds spontaan in slaap doordat het toneelgezelschap Centrum zij bij sukses-voorstellingen bijna 500 keer p/jaar bus-in, bus-uit moest naar optredens in heel Nederland.

    
Cox met haar boek
Duitse tijd
Van het een rolde zij in het ander, gedreven door haar nieuwsgierigheid maar tegelijk ook haar leergierigheid naar de regie o.a. Op die manier kwam zij terecht in Oost-Duitsland, Berlijn, waar zij zo´n 10 jaar Theaterdirekteur werd. Eenmaal terug in Nederland werd zij dat in A´dam van de Stadsschouwburg. Van ´aktie Tomaat´ tot direkteur, een leven vol tegenstrijdigheden maar ondanks tegenslagen, altijd met plezier. Nét toen zij dacht "Ik ga een boek schrijven" belde wethouder Arie Willem Bijl haar om te zeggen dat er in Almere een nieuwe cultuurnota was geschreven en of zij daar een blik op wilde werpen; hij wilde graag een cultuur-intendant. Omdat zij de volgende dag op vakantie ging, zei ze ´ik zal erover denken´. Na haar vakantie werden diverse gesprekken gevoerd in Almere en is zij akkoord gegaan. Haar taak is de wethouder te adviseren over Kunst & cultuur. Vooral omdat zij geheel anders tegen dit soort zaken aankijkt, zou dit goed kunnen werken.... Wat Almere nodig heeft is namelijk een "visie" en een andersoortige benadering dan tot nu toe van "Kunst". Dus: de ´Cultuur-intendant´ is er gekomen en zoals bleek bij deze bijeenkomst van ´De Dames van Almere´: het boek ook!

Wat een cultuur-intendant zoal doet
    
Cox verhaalt
Cox Habbema heeft zich ingespannen voor de Kerkgracht. De gemeenteraad wilde een ´kunst-as´ aan de Kerkgracht, waarin allemaal kunstzinnige aktiviteiten plaatsvinden. Cox heeft aangezet tot ´kraken´ van een pand want ´als het leeg staat is dat zonde´, kraken dus! Dit pand is inmiddels ´ontruimd´ en is nu bestemd voor ´De Witte Olifant´, als atelier-/werkruimte voor jong-volwassenen met een lichamelijke handicap. Als de gemeente meewerkt, en er geld voor vrijmaakt, kan een volgend pand aan de Kerkgracht aangekocht worden tbv de Kunst en kunstenaars.
Jongeren die zelf, vaak loeiharde, muziek maken, krijgen als het aan Cox ligt, repetitieruimte aan de Steiger in Almere-Haven. (momenteel zo´n 40 jongeren)
Verder wil zij graag geld voor Kunst ´oormerken´ per wijk. Denk ook aan het Europees geld dat hetzelfde bedrag geeft als geinvesteerd wordt door de gemeente! Vaak wil de provincie ook mee-investeren als de gemeente dat ook doet.
Lokale Omroep Studio Almere TV en radio 107.8 FM. Volgens Habbema kunnen die jongens en meisjes er niets aan doen dat ze niet ´professioneel´ zijn: de gemeente Almere neemt ze niet serieus. Ze krijgen niet eens geld voor apparatuur. Als je vrijwilliger bent, dan haak je meestal na bepaalde tijd af omdat alles uit eigen zak betaald moet worden... dat hou je niet zo lang vol! Cox Habbema wil dat de gemeente de Lokale Omroep geld geeft voor faciliteiten en bijv. een opleiding bekostigt in Hilversum. Dan nog een vaste plek, bijvoorbeeld in Almere-Haven, in het sousterrain van Corrosia. De kabel ligt er al, dus vanaf deze plek kunnen dan regelmatig aktiviteiten plaatsvinden door dit medium. Goed ook ivm de beoogde Kunst & Cultuur in Haven. Handig ook om verslag te doen van alles wat zich -niet uitsluitend daar- afspeelt en tenslotte: voor de ´sociale cohesie´.
stichting Tumult, ook aan de Kerkgracht gevestigd, loopt lekker olv Quinten Rijnja. Er komen veel aanvragen binnen voor kunst & cultuur die vrijwel direkt gehonoreerd worden, mits het onder de 1200 euro blijft en de aanvrager moet onder de 23 jaar zijn.
Volgend jaar komt er een ´Zomer-opera´ die uitgevoerd wordt in de grote bouwput van het Stadshart.
De ´Broeinest-café´s ilv José Joossen worden druk bezocht en men begint elkaar te kennen: belangrijk.
In Almere-Buiten komt een Kindertheater (Blauwe Huis)
Er moet ruimte gecreeerd worden voor Kunst & cultuur in Almere-Poort!
De gemeentelijke Kunst-begroting loopt tot 2004... wat gebeurt daarna?
Binnenkort discussie over ´Zomerfestival´ Almere.


Wat een cultuur-intendant niet goed vindt
Wat er nog niet goed gaat: de bezorging van de diverse huis-aan-huis kranten, de Uitkrant, die ook niet overal terecht komt, en vooral: evenementen die tegelijk plaatsvinden, maar in een andere wijk. Dat hoort de SSA (St.Stadspromotie Almere) te weten en in ieder geval te coordineren! Eindelijk is er een pagina in een gratis krant maar hoe werkt dat? Iedereen zou moeten aanleveren, anders heb je geen informatie maar aan de andere kant: er zijn toch ambtenaren die zich daarmee bezig houden! Die kunnen dat dan toch naar de kranten sturen? Hebben we alles op een rijtje: wie, wat, waar. Advies: zorg dat je de kranten krijgt! Een uitermate boeiende middag met discussie met de aanwezigen. Habbema vindt de Almeerders veel te lief, afwachtend. Gewoon doen is haar motto, Almere moet faciliteren maar wie wat wil moet dat gewoon doen anders gebeurt er niks.


Etend slot
Afsluitend kon er dit keer Hindoestaans gegeten worden. Het rook heerlijk maar op het bord bleek het wat karig, met name voor vegetariers (rijst en een ei), terwijl dat juist zo goed zou kunnen in de Hindoestaanse keuken. De ´overgeorganiseerde´ aanpak van ´tafelbegeleiding´ viel ook niet zo in de smaak. Deze aktiviteit moeten we maar snel vergeten. De volgende bijeenkomst is zondag 1 december 2002. Dan zal de gast zijn: David van Gennep, dir. van de stichting AAP.

Tekst en foto´s: Greta Verduin