Almere 01 Maart 2003
Brullende Bob, boksende Bob, briezende Bob. De fractievoorzitter van de Almere Partij is een markant figuur in het Almeerse politieke landschap. Die, meegsleurd door zijn emotionele betrokkenheid, soms per ongeluk een "voor" stemt waar die een "tegen" bedoelde. Vragen stellend over een agendapunt dat er gelukkig niet blijkt te zijn. Tekenen van een betrokken mens met het geduld en de energie van een jongere. Na "Almere City presents: Pictures of Bob" laten wij dit keer een andere kant zien van Bob. Iedere zaterdag doet Bob zijn "Keek op de Week" op Radio Almere 107.8. Hierbij Bob´s eerste keer.

Mijn eerste keer
In het begin liep ik nog met de gedachte rond dat ze een soort eilandje in het IJsselmeer hadden gemaakt met een weggetje en een bootje om in ´dat Almere´ te komen. In de krant stond een artikel dat je nu ook vanuit A´dam de polder in kon komen, dus stapte ik in mijn auto richting Almere. Ik zag in hoofdzaak een brug en een doorgaande weg die nog niet klaar was. Aan de eerste persoon die ik daar zag vroeg ik de weg naar Almere. Hij reageerde of-ie door een wesp gestoken was en reageerde met: "Werk je dan niet in deze negorij?" "Nee", antwoordde ik, "Ik ben op zoek naar Almere om te kijken of het daar leuk wonen is".

Toch niet wonen he?
De man begon meteen zijn maatjes te roepen, die lachend kwamen aanlopen. "Meneer", zei hij,

	Bob´s Keek op de Week

"Je gaat me toch niet vertellen dat je daar wilt wonen, he?!" "Ja", zei ik, "als het de moeite waard is....". Ze stonden zich allemaal rot te lachen en ik begreep er geen hol van. Toen ze hoorden waar ik vandaan kwam, Baarn, lagen ze helemaal in een deuk: "ja, dan is het logisch, daar kunt u ook niks aan doen!". Ik begreep niet waar die gezelligheid vandaan kwam en ik voelde me voor Joker staan. Na een tijdje zeiden ze zich niet te kunnen voorstellen dat er mensen waren die in deze negorij wilden gaan wonen maar ik had een ander beeld voor ogen: een mooie nieuwe stad. Tenslotte wezen ze mij de weg en ik moet eerlijk zeggen dat ik wel een beetje de kriebels kreeg toen ik door de polder reed. Helemaal toen ik in Almere-Haven aankwam: er werd wel hard gewerkt maar er was verrekte weinig klaar, zeker nog geen stad.

Almeers lollig
Toen ik de eerste de beste bouwvakker zag, dacht ik dat ik ook maar eens lollig moest zijn en ik vroeg hem of-ie wist waar Almere lag. "Meneer, als je je ogen de kost zou geven, zou je zien waar we mee bezig zijn; er wonen hier ook al diverse mensen!" Geen leuke grap dus van mij. Op een gegeven moment ben ik maar weer in de auto gestapt richting huis. Bij de Hollandse Brug werd ik direkt herkend. Tk groette de heren waarop zij mij toeriepen dat ik niet moest vergeten een schaap en een geit aan te schaffen. "Hoezo?" vroeg ik. "Die zul je nodig hebben om in leven te blijven en die geit is nodig om je tuintje te maaien!" Het hele koor stond zich rot te lachen en ik kreeg toch een gevoel van: misschien hebben ze toch een beetje gelijk...

Tekst: Bob Fonhof, intro: Rob Franken
Foto´s: AC-team